Bericht van de aanstichter

Na drie weken dan ook maar eens een update van de oorzaak van deze “ellende”. Ik zit inmiddels al weer aardig in het ritme. De baan is hartstikke leuk en de eerste weken was het betrekkelijk rustig, maar dat kwam wel goed uit omdat ik me nog door kasten vol met archieven moest worstelen. Ik heb een leuke set landen onder me waarvoor ik onze partners mag beheren. Dit betekent dat ik moet zorgen dat ze optimaal presteren, ze goed worden ingezet binnen alle onderdelen van Thales en waar nodig moeten nieuwe partners worden gevonden. Het meest noordelijke is Zuid Korea (toch nog 7 uur vliegen). Daarna is het allemaal iets dichter bij met Taiwan, Vietnam, Maleisie, Singapore, Brunei, Bangladesh, Nepal, Sri Lanka en last-but-not-least de Malediven. Helaas geen enorme groeimarkt voor ons maar moet er toch een keer op verkenning.

Mijn kantoor zit vlak naast Changi Airport. Handig als ik moet vliegen, maar met de auto is het ongeveer de maximale afstand die je in Singapore kunt afleggen (zo’n 20 km). Openbaar vervoer is hier perfect geregeld maar helaas niet in deze uithoek van het eiland dus ben ik nu nog aangewezen op auto en taxi. Gelukkig hebben we een auto gekregen van Thales, want dat is hier niet te betalen. Alleen al om te mogen rijden moet je eerst tienduizenden euros betalen en dan komt de aanschaf van een auto er nog bij. Vaste ritme is nu dus samen met Merle ’s ochtends de kinderen naar school brengen waarna Merle me afzet bij mijn werk. ’s Avonds even een taxi app-en die je binnen een minuut laat weten wat het nummerbord is en binnen hoeveel minuten deze er is. Erg handig en taxi’s zijn gelukkig één van de weinige dingen die hier goedkoper zijn dan in Nederland.  

Qua auto zijn we al aan onze derde “lease” auto toe. We begonnen met een Mercedes S-klasse maar dat was een foutje en die kon ik na drie dagen al weer inleveren. Was maar goed ook want hier in Singapore is het typisch een auto voor rijke oude Chinezen. Ze kennen hier niet echt leas-auto’s, maar het is allemaal long-term rental. Door de enorme prijzen van auto’s betekent het dus dat je een tweedehands krijgt en hoe groter de auto hoe ouder. Onze tweede was een uitgeleefde Toyota Wish. Die was zo oud dan we tegen elkaar zeiden dat we er daar waarschijnlijk wel twee van kunnen krijgen. Inmiddels ook deze weer omgeruild en we rijden nu in een Hyundai Santa Fé. Niet de mooiste auto maar wel plek voor 7 personen en een prima rijdende V6. Mijn account manager bij het verhuurbedrijf blijft echter op zoek naar een Toyota Fortuner, alhoewel Merle het niet echt ziet zitten om deze in de krappe parkeerplaatsjes van Singapore te parkeren.

Voor de komende tijd is het doel om mijn motorrijbewijs te halen zodat ik met een motorscooter naar mijn werk kan. Dit is helaas niet gelukt in Nederland dus moet ik hier aan de slag. In Singapore is alles, maar dan ook alles geregeld. Er zijn dus maar drie rijscholen en die moeten allemaal hetzelfde programma volgen. Of je nu 18 bent of 43, of je al motorles hebt gehad of niet en of je je autorijbewijs hebt of niet, maakt allemaal niets uit. Iedereen moet gewoon de 8 theorielessen volgen en beginnen met 6 lessen op een door de overheid aangelegd en goedgekeurd circuit. Dan eerst een jaar op 200cc, dan een jaar op 400cc en in ons laatste jaar mag ik misschien iets groters. Gaat dus even tijd kosten, maar het lijkt me heerlijk om uiteindelijk in dit klimaat op mijn motorscooter rond te tuffen en omdat de maximale snelheid hier 90km/uur is maakt het niet zoveel uit als het maar een 200 cc is.

Thuiskomen is hier iedere avond nog een beetje vakantie. Als ik uit de taxi stap moet ik even de voetgangersbrug over en ga ik door de achterdeur ons complex binnen waarna ik tussen de palmbomen op ons terras kom. Snel mijn pak uit (jasje of stropdas heb ik hier nog niet aangehad) en een korte broek aan en mijn slippers. Even wat drinken met Merle op ons terrasje en ’s avonds lekker in de buitenlucht een boek lezen. We hebben inmiddels TV met zo’n 864 zenders, maar ik ben er nog niet aan toegekomen om deze aan te zetten.

Morgen voor het eerst op reis. ’s ochtends vroeg naar Bandung in Indonesië, ’s avonds van Bandung naar Kuala Lumpur en de volgende dag ’s avonds weer terug naar Singapore. Briljant, had me vroeger toch al snel een week en een flinke jetlag gekost. Indonesië valt niet onder mijn nieuwe baan, maar we hebben een officiële ceremonie bij een bedrijf waar ik de afgelopen jaren de samenwerking mee op heb gezet. Hartstikke leuk om dit op deze manier af te sluiten en daarna Indonesië voorlopig achter me te laten. 

Nu weer hoogtijd om mijn koffer, nou ja handbagage, te pakken en dan met mijn boek en een lokaal biertje op de bank te ploffen.

Slang gesignaleerd! Hollandse Club en East Coast

Dinsdag 19 augustus 2014

Het autorijden gaat inmiddels een stuk relaxter, achteraf hoorde ik dat de eerste dag bij school door alle moeders als een hel werd ervaren en die enorme drukte en gebrek aan parkeerplaatsen heeft zich nadien ook niet meer in die vorm voorgedaan, gelukkig. 

Dinsdag een drukke dag gehad. Kinderen naar school gebracht, Erik-Jan naar zijn werk gebracht, tropische bui dus helaas in de file weer terug, 1,5 uur boodschappen doen, 2 uur blog schrijven, Amelie ophalen van school (O jee, dat overkomt mij weer! Op de tweede schooldag al mijn kind vergeten! Ik was te laat!!!!! Schandalig! Ik was de tijd vergeten vanwege blog schrijven, schande! Arm kind en dat op haar tweede schooldag! Snel Willemijn gebeld of ze Amelie ook wilde opvangen bij school, gelukkig vond ze het geen probleem en Amelie ook niet, die heeft met haar dochter Maartje gespeeld en later nog bij juf in de klas boekjes gelezen), daar samen met Amelie, Maartje en Willemijn blijven wachten (kletsen) en een uur later ook Ole uit school, Ole had een vriendje mee naar huis om te spelen, Stephan (zoon van Willemijn), ze hebben leuk gespeeld, vriendje weer thuis gebracht, eten gekookt, afwas gedaan, kindjes in bed, Erik-Jan kwam misselijk terug uit zijn werk en dook ook meteen in bed, wasjes gedraaid, was gevouwen en daarna nog schoollunch voor morgen voorbereid. Kinderen waren dinsdag weer enthousiast over school. Ole vindt het nog veel leuker dan hij van te voren had gedacht. Amelie heeft al twee keer Engelse les gehad (van juf Amelia, native speaker) en de gymles viel haar tegen want de meester was ziek en ze kreeg een invaller die alleen Engels sprak! Ze begreep er niets van. De juffen van allebei zeiden dat het goed ging en gezellig was!We hebben erg geboft met onze condo! Zowel qua ruimte en uitzicht als qua kinderen en buren. Vrijdagmiddag komt een vriendin van de schoonmaakster van buurvrouw Andrea hier een middagje poetsen. Ik heb vanmiddag toch maar een stofzuigertje gekocht. Vond het zonde want we hebben er immers een in de container, maar 3 weken niet zuigen is ook geen optie. Vooral met al dat ongedierte hier. Ik moet het goed schoonhouden anders komt er gespuis! Volgende week dinsdag en woensdag gaat EJ naar Indonesië en Maleisië. Gelukkig maar kort! 

Ik ga binnenkort de werkgeverscursus doen (is hier verplicht voordat je een hulp mag nemen) zodat we een hulp in huis kunnen nemen. De inwonende Filipijnse hulp van Andrea heeft me 2 telefoonnummers gegeven van vriendinnen van haar (via de kerk! ze gaan op bijbelstudie, die Filippijnse meisjes zijn allemaal heel gelovig, katholiek) die nog een familie zoeken om bij te werken. Binnenkort maar eens bellen en interviewen. Verder komt per 1 november een hulp vrij die nu nog in een ander NL’s gezin werkt, een vrouwtjes van 58 jaar, ook maar eens mee kennis maken. Als het niets is schakel ik alsnog een Agency in voor een hulp.

De kindjes steken echt goed in hun vel, ze gaan graag naar school en komen met blije gezichtjes weer uit school en vertellen enthousiast over hun dag. Het is ook wel erg leuk als ALLE kinderen uit de klas op school eten, dat vinden Ole en Amelie heel gezellig. Gisteren hebben ze allebei bij een vriendje uit hun klas gespeeld (2 broertjes toevallig, Coen en Tim) en heb ik even met hun moeder gekletst. Ze wonen hier al een jaar en hebben veel praktische tips. Het autorijden gaat inmiddels goed, ik kan weer relaxed achter het stuur zitten en heb inmiddels al heel wat meters gemaakt. ’s ochtends brengen we eerst de kinderen naar school en daarna breng ik EJ naar zijn werk, 20 minuten rijden heen en 20 terug. Als de kinderen een speelafspraak hebben rij ik daar ook naar toe en ik doe natuurlijk boodschappen, zo leer ik de omgeving goed kennen. Ik moet wel zeggen: lang leve de navigatie, anders was ik nooit op de plaats van bestemming aangekomen.

Gisteren had ik vanuit het nieuwe ouders-comite van de Hollandse School een koffie-ochtend op de Hollandse Club. Dat was heel erg leuk, ik denk dat er zo’n 25 a 30 nieuwe ouders waren. We kregen wat informatie over het lidmaatschap van de Hollandse Club, een charity-club en van HOI Singapore. Veel mensen ontmoet en ervaringen uitgewisseld. Leuk meisje uit Limburg leren kennen, Kim. Willemijn was er ook. Mensen ontmoeten gaat hier eenvoudig, omdat iedereen in het zelfde schuitje zit en weet hoe het is, je bent niet de enige en dat maakt het makkelijker dan als je in een bestaande groep komt.

Ik heb me ingeschreven voor HOI, een beginnerscursus leven in Singapore, (informatie ontvangen die de meeste mensen pas verzameld hebben wanneer ze uit Singapore vertrekken, kennismaken met andere nieuwkomers en Singapore ontdekken) gegeven door een leuke dame met veel ervaring, die me alles gaat leren over de do’s and dont’s in Singapore, gezondheid, winkels, netwerken, contacten, baan zoeken of een vrijwilligersjob, hoe vind je een goede hulp, uitstapjes maken en vakanties en meer van dat soort dingen. Ik doe de cursus samen met Kim en Willemijn, dus dat is al gezellig.

Ik moet zeggen dat we ons goed voelen hier, het went al aardig en we zijn heel positief.

Het weer hier bevalt ons heel erg goed, het is toch erg fijn als het iedere dag zulk lekker weer is! We komen een stuk makkelijker ons bed uit ’s ochtends. Natuurlijk regent het hier ook wel eens, maar dat is niet erg, de temperatuur blijft lekker en alles droogt zo weer op. De afgelopen dagen was het nogal bewolkt, maar eerlijk gezegd is dat juist wel lekker. Als het een onbewolkte dag met blauwe lucht is, dan wordt het hier wel heel erg heet!

Donderdag heeft Ole bij Koen gespeeld en Amelie met Josephine. Erik-Jan was laat terug uit zijn werk en ik moest Ole nog ophalen bij Koen. Als je hier een speelafspraak hebt, dan eet je ’s avonds ook mee! Amelie wilde niet mee, ze wilde alleen thuis blijven! Bij terugkomst was Amelie nergens te vinden. Gelukkig was ze bij Josephine, maar dit was natuurlijk niet de bedoeling. Donderdagavond hebben we een wijntje gedronken bij onze naaste buren. Toen ik naar buiten liep zag ik een slang in onze tuin! Gelukkig niet zo’n hele grote, formaat paling maar dan iets langer. De buren wilden het gewoon niet geloven. Toen de mannen gingen kijken was hij er nog maar toen ze eindelijk de zaklamp gevonden hadden en een foto wilden nemen kronkelde de slang net weg. Nu weten we dus niet wat voor slang het was….. Onze buurjongen Ole vertelde over een vriendje van hem die het deksel van het afvoerputje niet dicht had gedaan, er kwam een rat uit het putje met meteen daar achteraan een cobra! Oke, op dit soort verhalen zit ik dus niet te wachten! Ole’s vriendje Harry woont tegen over ons dus ik vroeg nog even of dat bij Harry thuis was gebeurd? Nee gelukkig, bij een vriendje dat verder weg woonde. Andrea vertelde nog dat bij hun oude condo (vlakbij Orchard Road) een python was gesignaleerd bij het voetbalveldje op de condo. Die python kwam 1x per maand bovengronds om een een klein hondje of een poesje te grazen te nemen. Daarna verdween hij weer voor een maand onder de grond. Als je zo’n slang ziet moet je de Singapore Zoo bellen, zij komen hem dan halen, maat in dit geval wilden ze bij de Zoo gewoon niet geloven dat er een python zo dicht bij Orchard zat. Pas toen ze een foto hadden gezien werd er een team gestuurd om de python te vangen. Brrr, de rillingen lopen over mijn rug. Hier moet ik niet te lang bij stil staan! Je begrijpt dat we vanaf nu angstvallig controleren of de deksels op de afvoerputjes zitten! Toen Amelie alleen ging douchen hoorde ik haar gillen en dacht meteen dat er een slang omhoog kwam, maar ze had gewoon zeep in haar ogen gekregen.... Die kans is inderdaad groter dan dat er een slang in ons huis zit!

Gelukkig was ze al snel getroost want Linda had een filmpje doorgestuurd van groep 3 van juf Esther van de Meander. Heel erg leuk om een berichtje van haar oude klas te krijgen! Inmiddels hebben we ook onze eerste post in Singapore ontvangen, een vakantiekaart van Loek uit Frankrijk en van Yolanda en familie! Erg leuk!

Vrijdagochtend nam Erik-Jan na school de auto mee, omdat deze ingeruild moest worden voor een andere: Hyundai SantaFe V6 4-wheeldrive, ook een 7-zitter. (Ben ik net gewend aan onze Toyota Wish, krijgen we weer een andere. Deze is hoger, groter, breder: help! Toch rijdt hij erg fijn, maar wel weer even wennen, met name inparkeren!) 

onze nieuwe Hyundai Santa Fe (7-zitter)

Omdat ik dus geen auto had ben ik bij school overgestapt in de auto van Willemijn en zijn we samen naar Holland Village gereden. Dit is een leuke wijk niet ver bij ons vandaan. Er zijn allemaal koffietentjes, winkeltjes, restaurants, een foodcourt en een markt. Willemijn en ik hebben cappuccino’s gedronken en gekletst, daarna nog even wat boodschappen gedaan en toen heeft ze me weer thuis gebracht. Toen ik thuis kwam zat de schoonmaakhulp al op de trap te wachten en nu is het hele huis weer aan kant! Ik ben naar de supermarkt gegaan op Coronation en daar naast zit de German Market. Hier verkopen ze gevulde koeken, Calve mayonaise, Calve pindakaas en nog veel meer. En ook lekker Duits brood. Ik kon mijn hart ophalen!

En nu is het al weer weekend. De eerste schoolweek zit er al weer op. De kinderen vinden het echt heel erg leuk hier op school en ik moet zeggen, de school IS ook erg leuk, er heerst een hele goede sfeer. Op vrijdagmiddag is de hele school om 13:30 uur vrij, ik kon Ole en Amelie dus allebei tegelijk ophalen. Met vrolijke snoetjes kwamen ze de klas uit. Ik moest een taxi nemen en Koen ging ook met ons mee naar huis om met Ole te spelen. De buren zijn een lang weekend weg en wij mochten al hun spullen lenen, dus de kinderen konden lekker rond racen op de stepjes en ik had strijkijzer en strijkplank geleend, want Erik-Jan was door zijn voorraad overhemden heen. Pfff, strijken is geen pretje in deze warmte, weer een reden om snel een hulp te zoeken.

Amelie heeft weer met Josephine gespeeld, erg fijn een vriendinnetje op de condo! Ze gingen meteen het zwembad in. Ik kreeg per e-mail een brief van school dat Amelie en Ole in aanmerkingen komen voor extra Engelse les, op woensdag na schooltijd. Omdat zij nog helemaal geen Engels kunnen, krijgen we dit gratis aangeboden, zodat de kinderen beter mee kunnen komen met de lessen op school. Goed geregeld dus. Na afloop van de les kunnen ze weer met de schoolbus naar huis. Omdat Amelie nu nog andere lestijden heeft, beginnen haar extra lessen pas later, Ole kan in September al beginnen. Verder heb ik me op school aangemeld als luizenmoeder, alles is dus al weer bijna als vanouds!

Vrijdagavond gingen we naar Holland Village om te eten in de foodcourt. Eerst zoek je een tafeltje waar je je spullen neerlegt om aan te geven dat deze tafel bezet is, daarna loopt ieder naar een kraampje waar hij of zij eten en drinken wil bestellen en vervolgens komt iedereen met zijn gekochte eten weer aan tafel. Het is allemaal lokaal voedsel en gelukkig hangen er foto’s aan de kraampjes zodat je kunt aanwijzen wat je wilt eten. Een maaltijd kost $4 of $5, dat is niet veel en het smaakt allemaal heerlijk! 

Eten bij een foodcourt in Holland Village

We hebben de kinderen naar bed gebracht en daarna hadden we hier op de condo de verjaardagsborrel van Franka. Die werd gehouden aan het zwembad, voor ons huis. Franka mocht ook onze koelkast gebruiken om de drankjes te koelen. Er waren allemaal Nederlanders op de borrel, de meeste wonen hier al langer en een flink aantal kenden Coenraad en Franka nog vanuit hun tijd in Shanghai. Ik heb ook nog een collega kandidaat-notaris ontmoet. Zij werkt vanuit Singapore voor een kantoor in Den Haag. Erg leuk om te horen. Het was een hele gezellige borrel, veel mensen ontmoet en om 02:30 uur ons bed in.

Zaterdag hebben we uitgeslapen totdat onze buurmeisjes Josephine en Philippa aan de deur stonden en ik Amelie hoorde zeggen: onze papa en mama liggen nog in bed! Ai, het is 10 uur, mooie tijd om op te staan. De buurmeisjes binnen gelaten, die ontbeten nog even mee en gingen vervolgens met Amelie spelen. 

Zaterdagmiddag ging Ole bij Thomas spelen en toen we hem eind van de middag gingen ophalen hebben we geborreld bij Willemijn en Jasper. Heel erg gezellig.

Zondag 24 augustus 2014

Zondag hebben we een ritje gemaakt naar East Coast Park. Een leuke plek aan het strand. Wat heerlijk dat we hier zo dicht bij zee wonen! Wel bizar dat je de grote containerschepen gewoon voor de kust ziet liggen! Ole had honger, dus we begonnen met soep en noodles en kip bij een foodcourt. 

eten bij een foodcourt bij East Coast Park

Daarna hebben we gewandeld langs het strand, er was net een wedstrijd zandkastelen bouwen geweest.

East Coast

Food court

Verder was er een mooie boulevard waar veel gefietst werd en je kon hier ook familiefietsen huren. Amelie zag het al helemaal voor zich, dit wilde gaan doen als Felien en Mileine op bezoek komen. Amelie en Mileine kunnen dan mooi samen voor op de familiefiets zitten heeft ze al bedacht! 

Amelie wil met Mileine in de kleine stoeltjes voorop de fiets, Felien mag daarna ook!

We zijn naar Mana Mana Beach Club gegaan. Een leuke no-nonsense beachclub. 

Er stonden allemaal picknicktafels aan het strand en onder de palmbomen. Hier aan de kust waait een heerlijk windje dus het was heel goed uit te houden! Amelie heeft zich uren vermaakt op het strand en in de zee. 

in de verte zie je de containerchepen voor de kust liggen!

de pizza is al op!

Je kan hier ook heerlijke pizza’s eten, dus dat hebben we ook gedaan! Toen het begon te regenen zijn we uit het water gegaan en konden douchen en omkleden in de kleedkamers van Mana Mana. We kwamen weer langs de foodcourt en we zagen zo veel lekkere dingen dat we toch even een stop hebben gemaakt. Overal stonden mannetjes met een kleine BBQ waar je sateetjes kon laten roosteren, het rook heerlijk. Dus hebben we nog wat sateetjes gegeten en de kinderen noodlesoup. 

heerlijke sateetjes en noodlesoup!

Daarna zijn we naar de Hollandse Club gereden. De club zit vlak bij ons huis. We hebben voor 2 weken een gratis proef-lidmaatschap, zodat we kunnen bekijken hoe dat bevalt. We twijfelen nog of we lid zullen worden. De entreegelden zijn $4.250 en daarnaast betaal je maandelijks nog $195, los van het eten en drinken. Ook voor tennis, Zumba, pilates, voetbal etc. betaal je een maandelijks bedrag. Op onze condo is ook een zwembad, 2 squashbanen, een tennisbaan en een gym (ook pilateslessen), dus daarvoor zouden we geen lid hoeven worden van de Hollandse Club, maar het lidmaatschap lijkt ons wel handig om andere mensen te ontmoeten. Eerst maar eens afwachten of we de komende maand uitkomen met ons Singaporese salaris! Dan zien we wel verder. De kinderen hebben lekker gezwommen op de Hollandse Club. Er is een groot zwembad met startblokken, duikplank en een glijbaan, er is een speeltuintje en een game-room waar de kinderen computerspelletjes kunnen spelen. Erik-Jan en ik hebben lekker een boek gelezen. We hebben ’s avonds gegeten op de Hollandse Club. Josephine en haar ouders waren daar toevallig ook, verder hebben we geen bekenden gezien. Op de Hollandse Club kun je kroketten, bitterballen, poffertjes, pannenkoeken en patat speciaal bestellen! Haha! Er is ook een klein winkeltje met Nederlandse producten, zoals Calve mayonaise, paprikachips, pannenkoekmeel, roosvicee etc. Na het eten zijn we weer huiswaarts gegaan, morgen weer een schooldag!

En ook in Singapore is er zwemvierdaagse! Op de Hollandse Club!

Ik ben een leuk boek aan het lezen: The happy Expatwomen van Anouk Kooijmans. Erg leuk geschreven, heel positief. Handige tips! 

Eerste schooldag (en bijbehorende parkeerperikelen)!

Zondag 17 augustus 2014

Vandaag moesten we vroeg op, want er was open dag op de Hollandse School Limited (HSL). http://www.hollandseschool.org
We waren er om 09:00 uur. Eerst moesten we onze schoenen uit doen, toen naar de gymzaal om wat formulieren in te vullen en om zonnehoeden en schoolshirts voor de gym te kopen. Daarna konden we kennismaken in de klassen van de kinderen. Het eerste uur op school was speciaal voor alle nieuwe ouders, daarna kwamen ook alle kinderen en ouders. Eerst gingen we naar Ole's klas, bij juf Nanou. Gelukkig klikte het meteen. De klas zag er leuk uit, mooie hoge tafels met hoge stoelen. Aan de stoel zat een tas vastgemaakt met klittenband, daar zitten de boeken en schriften in. De tas kan ook mee naar huis. Er stonden mooie Apple computers in het lokaal. Er zit ook nog een ander kindje in de klas die Ole heet. In Ole's klas was nog 1 andere jongen ook nieuw. Hij heeft hiervoor 4 jaar in Nigeria gewoond en daarvoor 4 jaar in Jakarta, zijn vader werkt bij Heineken. Ole heeft een maatje toegewezen gekregen, Coen. Coen zit bij Ole in het groepje (team) en zal hem helpen, steunen en op weg helpen. Ole kan alles aan hem vragen.
Daarna gingen we naar boven, naar de klas van Amelie. Daar was juf Yvette en ook dat klikte gelukkig meteen. In de klas van Amelie zijn maar liefst 7 nieuwe kinderen! Ook Amelie heeft een maatje, hij heet Sebas en zit ook naast haar aan tafel (team). Ook Josephine zit bij Amelie aan tafel.
Ik raakte in gesprek met Josephines moeder, Franka, een hele leuke vrouw en wat blijkt, ze zijn onze overburen! Zij wonen ook in Trevose Park. Zij zijn vorig jaar vanuit Shanghai naar Singapore verhuisd. We hebben met een heel aantal mensen kennisgemaakt en we zagen ook Willeke en Rogier met hun zoontjes Olivier en Pepijn.

Open Dag Hollandse School

Na de kennismaking in de klas was er nog een algemene bijeenkomst op het schoolplein, waar alle personeelsleden kort werden voorgesteld en waar het nieuwe hoofd van de school, Meino Meinesma, hij was hiervoor hoofd van de Hollandse School in Brunei, een korte speech hield. Er werd ook stil gestaan bij de ramp met de MH17, Adinda, een meisje uit groep 6 van onze school en haar ouders, zijn omgekomen. er werd 2 minuten stilte in acht genomen.
Het werd inmiddels aardig warm en de kinderen werden moe, dus na afloop zijn we meteen naar huis gegaan om lekker te gaan zwemmen. Ole en Amelie hebben met de buurkinderen gespeeld en gezwommen, het is echt fijn dat hier zo veel kinderen wonen!

Eind van de middag wilden we nog even snel naar Ikea. Maar dat was een fout plan, want het leek wel of dit het favoriete zondagse uitje van alle Singaporezen was! Wat een drukte, zowel in de gangpaden van de winkel, in het restaurant, bij de kassa's, om nog maar te zwijgen over de enorme rij voor de taxi's! Daarna wilden we de zomervakantie afsluiten met een lekker etentje in een Hawker Foodcourt, maar zijn we uiteindelijk vlak bij huis bij een leuk Spaans restaurant (My little Spanish Place) beland en hebben tapas gegeten.

 

Daarna naar huis en op tijd naar bed, morgen is de eerste schooldag! Laat op de avond kregen we nog een berichtje van de buren dat hun kinderen luizen hadden, sorry, of we morgenochtend voor schoolonze kinderen ook nog even wilden controleren...

Maandag 18 augustus 2014.

De wekker gaat al vroeg, 06:30 uur!!! De school begint om 08:30 uur. Ik heb meteen een luizencontrole gedaan, maar er was gelukkig (nog) niets te zien. Dat zou me een eerste schooldag zijn geweest...! Deze ochtend is zo al druk genoeg. De kinderen hebben een continurooster dus de lunchtrommeltjes moeten gevuld worden. Omdat er een aantal kinderen en leerkrachten zijn met een zeer ernstige pinda- en hazelnoten-allergie, mag niemand chocopasta of pindakaas mee naar school. Dat is een hele grote teleurstelling voor Ole en Amelie, want laten ze nou net alleen dat lekker vinden! Dus moesten we naarstig op zoek naar vervanging. We besloten koude rijst met paprika en komkommer als lunch te doen en een klein beetje chips (dat mag hier, voor het zout!). We hadden kleine pakjes melk gekocht en deze in de diepvries gedaan. De kinderen nemen een koelbox mee naar school en het pakje bevroren melk dient tevens al koelelement. Verder moeten de kinderen nog een drinkfles mee naar school, met water, ze mogen vanwege de hoge temperaturen deze drinkfles de hele dag op hun tafel laten staan om regelmatig te drinken. Natuurlijk moest er ook een tafelkleedje mee (servetten van de Ikea). Ole had meteen al gym. Dat houdt in dat hij op die dag thuis al zijn gymkleren aantrekt, dus het rood-wit-blauw-oranje school t-shirt. Gymschoenen, schone kleren en een handdoek (er wordt hier gedouched! vanwege de hoge temperaturen) gaan mee in de tas. Na de gym trekken de kinderen hun gewone kleding weer aan.

Het schoolshirt van de Hollandse School en de verplichte zonnehoeden.

Koelbox mee naar school (hier wachten we nog vol goede moed op een taxi)

De school gaf het advies om vanwege de drukte op zo'n eerste schooldag en de zeer beperkte parkeergelegenheid, met de taxi naar school te komen. (Achteraf gezien, begrijp ik heel goed waarom.) Zo gezegd zo gedaan. Maar er was geen taxi te krijgen deze maandagochtend (en het regende niet eens)! Om 08:10 uur hadden we nog steeds geen taxi. Toen zijn we halsoverkop toch maar in de auto gesprongen. Daar was ik totaal niet op voorbereid, ik had na die ene keer vorige week helemaal niet meer gereden en nu moest ik ook nog eens met spoed de weg op. Gelukkig hebben we navigatie, anders was ik nooit aangekomen. Het verkeer zat mee en het leek er op dat we toch nog op tijd bij school zouden arriveren. Totdat we in het straatje kwamen waar de school zit. De school ligt iets op een heuvel, aan een smalle, doodlopende straat. Aan deze straat zitten nog 3 scholen en alle drie deze scholen hebben zeer beperkte parkeergelegenheid (lees:alleen voor schoolbussen en personeel), dus je begrijpt dat het een grote ellende was daar in die straat. De hele rechterkant van de straat was in beslag genomen door geparkeerde autos's, ze stonden zelfs op de drempels geparkeerd. Dat maakte het straatje nog smaller. Ik had het zweet toch al op mijn rug staan van het links rijden en van het vermijden van de vele linker-stoeprandjes (ik heb de neiging om te veel naar links te rijden) en het angstig proberen niet mijn ruitenwissers aan te zetten, maar het knipperlicht, maar dit straatje bij school was pas echt een hel! Wat een drukte, wat een auto's en schoolbussen. Ik had de kindjes deze eerste dag heel graag zelf in de klas willen brengen, maar dat zat er helaas niet aan. Ik heb ze snel voor school uit de auto laten stappen en daar gingen ze met hun koelbox en gymtas! Achter me stond een lange rij auto's dus ik reed snel door. Achter in de straat kon ik aansluiten in de rij van auto's die moesten keren (doodlopend) en nat van het zweet reed ik de auto achteruit en keerde. Toen die hele straat nog een keer doorgereden, nu terug de andere kant op. Ik had nog een informatie-ochtend voor nieuwe ouders, ook op school, maar er was geen parkeergelegenheid. Op goed geluk ben ik wat gaan rondrijden door de buurt (Zwitserse buurt), met allemaal grote villa's en heuvels, ik kon er niet te veel naar gluren, want ik was nog steeds druk bezig om de linker-stoepranden te ontwijken. Na wat rondrijden reed ik weer terug naar school. Inmiddels was er wat ruimte om te parkeren aan de straat voor school. Met een zucht van verlichting zette ik de auto aan de stoeprand en haalde even diep adem. Toen ik uitstapte zag ik pas dat ik een halve meter van de stoep geparkeerd stond. Opnieuw. De auto heeft een automaat. En ik sta schuin op een heuvel. Als ik een hellingproef doe kan hij toch niet achteruit lopen tegen die mooie Volvo XC90 achter me? Voorzichtig zet ik de auto in zijn vooruit maar hij loopt toch achteruit. Ik kan niet te veel gas geven, want voor me staat ook zo'n grote bak. Nog een keer proberen en weer loopt de auto toch een stukje achteruit. Mijn rug is al weer doorweekt en het is niet van de temperaturen hier.... Wat een hel, ik kan wel janken. Uiteindelijk lukt het en is de auto geparkeerd. Ik loop de school in en wil net een kopje koffie pakken en een praatje maken met wat andere moeders, als de man van de security me aantikt en zegt dat je maar tot 09:00 uur aan de straat mag parkeren. En de bijeenkomst begint om 09:00 uur. Geen koffie dus en ook geen praatje, ik haast me terug naar de auto en vraag waar ik dan wel mag parkeren. Tot 10:00 uur mag ik op de parkeerplaats van de Zwitserse Club parkeren. Je raadt het al. Die club ligt op een berg en het parkeerterrein staat al helemaal vol. weer moet ik allerlei voor mijn gevoel halsbrekende manoeuvres uithalen om de auto te parkeren..... Als de auto staat moet ik echt even heel diep adem halen. Snel terug naar school, ik ben inmiddels te laat voor de bijeenkomst, ze zijn al begonnen. Snel schuif ik ergens achter aan. We krijgen heel veel informatie, ook over de Tropen en hygiene en gezondheid in de tropen. Als een kindje niet lekker is, moet je het vooral niet naar school laten gaan, want in deze temperaturen verspreiden de bacillen zich heel snel en voordat je het weet is de hele school niet lekker! Houd uw kindje dan maar twee daagjes thuis. De bijeenkomst loopt uit tot 10:30 uur en ik zit op hele kolen, want ik mocht maar tot 10:00 parkeren bij de Zwitserse Club. Eigenlijk was ik graag nog even gebleven om de Assembley (de openingsbijeenkomst) te zien, want Ole en Amelie moeten zich voorstellen aan de hele school. Maar eerlijk gezegd ben ik doodmoe en ik besluit terug te gaan naar de auto. Ik loop samen met Willemijn (de moeder van dat kindje uit Ole's klas, Heineken, Nigeria) terug naar de auto en onderweg kletsen we even. Dan haal ik diep adem en stap weer in de auto die inmiddels lekker warm is geworden. Ik wil de sleutel in het contact doen, maar dat zit er niet en ook geen stuur! Ik ben gewoontegetrouw aan de linkerkant ingestapt, maar hier zit het stuur rechts.....ik zit dus op de bijrijdersstoel......! Zucht. Ik verwissel van plek en voer nogmaals de hele exercitie van de hellingproef met een automaat uit, flink gas geven maar! De motor brult en het grind spat op, een aantal keurige Zwitsers in tennistenue kijkt verschrikt in het rond. Sorry.....gelukt. Nu wegwezen, lekker naar huis en daar even bijkomen voordat ik de kinderen weer van school moet halen.

Achterwaarts inparkeren in de smalle parkeergarage onder ons huis. Als ik thuis kom slaak ik een zucht van verlichting. Ik heb het overleefd, wat een stress was dat. Ik moet er echt even van bij komen.

Na de lunch bereid ik het avondeten vast voor. Om de kinderen een plezier te doen ben ik speciaal op zoek gegaan naar aardappels en boontjes en draai ik gehaktballen. Amelie heeft tot de herfstvakantie wat kortere schooltijden dan Ole. Amelie gaat van 08:30 tot 14:30 uur naar school en Ole tot 15:30 uur. Dat houdt dus in dat ik die hele exercitie met parkeren bij school vandaag nog twee keer mag gaan uitvoeren...... Ik vertrek ruim op tijd, zodat ik er al vroeg ben, dan is het vast nog niet zo druk en vind ik wel een parkeerplekje. en inderdaad, deze keer valt het heel erg mee! Willemijn is er ook op tijd, die had hetzelfde idee, dus hebben we nog even tijd om te kletsen.

Amelie komt stralend de trap af. Ze heeft een superleuke dag gehad op school. Ze heeft al een vriend: Sebas. En er zijn nog veel meer leuke kindjes. Ze heeft ook al Engels gehad, van een andere juf. Haar zonnehoed (het is verplicht om die op te doen bij het buiten spelen) was steeds afgewaaid, dus had ze haar hoed even geruild met Ole. En de rijst bij de lunch was heel erg lekker. En de chips ook. En in de melk zaten stukjes ijs! Lekker koud! En ze was ook naar de Zemblie (Assembey) geweest. Dat was in de gymzaal, daar zaten alle kindjes van de hele school op de grond en toen moesten alle nieuwe kindjes naar voren komen om in de microfoon hun naam te zeggen en in welke klas ze zitten. Amelie en Ole mochten samen naar voren komen. Het was wel spannend maar het ging heel goed. Er was ook een schoollied over die school daar in de tropen. Dat kende ze nog niet dus hoefde ze vandaag nog niet mee te zingen, maar de volgende keer dan moest dat wel, zei ze, dus of we dat thuis saampjes even konden gaan oefenen?
(Voor de liefhebbers: http://www.youtube.com/watch?v=rWGEovscs_w&noredirect=1 en
Schoollied HSL

Singapore, daar leven wij
De HSL hoort daar ook bij
’s Morgens vroeg de bus, mama nog vlug een kus

Elke dag een koelbox mee
De warmte valt niet altijd mee
Maar we wonen hier en maken veel plezier

Al is het ver van Nederland
De school geeft ons een goede band
En daarom zingen wij nu hand in hand

Refr.:  School van de tropen, in het verre oosten
School van het spelen, leren met elkaar
Hier leef ik mijn dromen
Hier wil ik altijd komen
School, Holland op de evenaar

Een plaats van pret, een fijne tijd
Van warmte en geborgenheid
Prachtig is het wel, hier op de HSL

Eerst ben je nieuw, je went hier wel
Nieuwe vrienden maak je snel
Soms voor even, soms voor het leven

Ooit als je oud bent en al grijs
Denk je terug aan deze tijd
Je raakt hem nooit meer kwijt)

Bij thuiskomst bleek dat, als ik weer op tijd op school wilde zijn voor een parkeerplek, ik meteen weer terug kon rijden om Ole op te halen. Amelie was moe en wilde graag thuisblijven. Dus ging ik voor de 3e keer die dag weer met de auto op pad. Het begint al te wennen. Ik was weer mooi op tijd en parkeren was weer geen probleem. Willemijn was er ook weer en we klaagden even over het parkeren en dat heen en weer rijden (zij moet 4x per dag op en neer rijden, haar jongste is om 12 uur uit). Gelukkig kunnen de kinderen over 14 dagen met de schoolbus mee. Dat halen en brengen is dus maar van korte duur.
Ook Ole kwam met een big smile op zijn gezicht de klas uit. Ook hij had een hele leuke dag gehad en hij had al 3 vrienden. Coen, Koen en nog iemand van wie hij de naam niet meer wist. Ze waren al naar de bibliotheek geweest (zit in de school) om leuke Nederlandse boeken uit te zoeken. En de gym was ook leuk. En de rijst was super lekker! Helaas dacht zijn maatje dat chips niet mocht, dus dat had hij niet opgegeten. We hebben het even gevraagd aan juf Nanou en gelukkig mag het wel!

Bij thuiskomst (zucht, opluchting, ik hoef vandaag niet meer te rijden, tenzij ik Erik-Jan nog moet ophalen van zijn werk) bleek dat Amelie in slaap gevallen was! De kinderen voelden zich wat flauw, dus aten ze nog een bord rijst met komkommer en paprika, wat chipjes (zout) en een beetje yoghurt. Daarna stoven ze richting zwembad. Amelie kwam terug om te vragen of ze met Josephine mocht spelen. Dat mocht. Ik ging ook nog even zwemmen. Franka (moeder van Josephine) was ook bij het zwembad en we kletsten heel wat af. Ondertussen waren de kindjes al bij ons thuis aan het spelen en liet ik Franka ons appartement zien. Het lijkt erg op dat van hun, maar is toch net even anders. Franka nodigde ons uit om bij hen thuis mee te eten. De  hulp had het eten al klaar. De kinderen wilden dat maar al te graag. Ik kreeg ook een rondleiding door hun appartement. Leuk om te zien, inderdaad net even anders. Dat was heel erg gezellig allemaal samen (Franka heeft 4 kinderen). Zo konden Franka en ik nog lekker verder kletsen. Ik vroeg natuurlijk honderduit! Erik-Jan en ik mochten ook mee eten, maar Erik-Jan was nog niet thuis toen Coenraad, de man van Franka, thuis kwam. Ik besloot gewoon later thuis met Erik-Jan te gaan eten. Coenraad nodigde Erik-Jan nog uit om op woensdagavond te squashen hier in Trevose Park. En Franka was gisteren jarig geweest en nodigde ons uit voor een borrel a.s. vrijdagavond! Superleuk! Onze eerste borrel in Singapore! Kunnen we meteen weer veel nieuwe mensen ontmoeten! En het is aan de overkant, dus we hebben ook geen oppas nodig! Ideaal! We zijn wel met onze neus in de boter gevallen hoor! Fijn dat we deze lieve, leuke en hartelijke mensen hebben ontmoet!

Eerste dag in ons nieuwe huis! Alarm! Pestcontrol!

Dinsdag 12 augustus 2014

De laatste dag in het hotel is aangebroken. Ik besluit met de kinderen een taxi te nemen naar ons nieuwe huis. Dit kost $8,- dus dat valt mee, want we zitten best lang in de taxi, ee kwartier tot 20 minuten.  Vandaag wil op zoek gaan naar een supermarkt op loopafstand van onze woning. Het lijkt me fijn als de koelkast al vast gevuld is als we morgen thuis komen. Ik vraag de portier van onze condominium waar de dichtstbijzijnde supermarkt is en hoe ik moet lopen, maar hij kijkt me aan alsof ik gek ben, kijkt nog eens naar de kinderen en zegt:"You should take the bus, mam! It's too far to walk!" Maar eigenwijs en Hollands als ik ben besluit ik toch te gaan wandelen. Ik heb een weekendtas op wieltjes meegenomen om de boodschappen in de te doen, zodat we geen zware tassen hoeven te dragen. Vooraf in het hotel had ik op internet al mijn huiswerk gedaan en volgens mij is er een supermarkt binnen een straal van 1,5 km van ons huis. Ole vindt het maar niets dat we gaan wandelen en hij kijkt iedere keer over zijn schouder in de hoop dat er een taxi langskomt, maar deze moeder is onverbiddelijk. Vandaag gaan we op onderzoek uit en wel lopend! Zo kunnen we mooi de buurt verkennen. We moeten een hele drukke kruising (Stevens Road/Bukit Timah Road) oversteken en daarna op diezelfde kruising nog eens oversteken naar links. Er is een soort trottoir maar vanwege de bouwwerkzaamheden voor het nieuwe metrostation Stevens is het erg smal en er is veel lawaai en stof van de bouwwerkzaamheden. Al snel zijn we voorbij de bouwplaats en vervolgen onze weg over een breed trottoir, et voila! Daar is de Cold Storage supermarkt, naast de Mc Donalds en de sportschool (powerplate! volgende week even een afspraak maken!). Het is weliswaar niet zo'n grote supermarkt als ik had gehoopt, maar het volstaat. Het is een kleine buurtsuper met de meest noodzakelijke dingen. Toch fijn, zo dicht bij huis! Ik haal water, vers gehakt, siepels, spaghetti, tomatensaus, melk, chocomelk, yoghurt, wc-papier, keukenrol, chips, blikjes bier, een fles wijn, boter, olijfolie, wasmiddel, cruesli en nog veel meer. Het past niet allemaal in de grote weekendtas dus ik besluit ook een boodschappentrolley te kopen. Bepakt en bezakt wandelen we weer terug naar huis. Deze keer is iedereen goedgehumeurd, er wordt niet meer gesproken over een taxi, zou het door de boodschappentrolley komen? Het wordt een gezellige wandeling en als beloning mogen de kinderen bij thuiskomst natuurlijk zwemmen!Vandaag is het niet zo warm, normaal gesproken is het zo'n 32 graden, maar nu is het bewolkt en het heeft vanochtend geregend. Het is nu 27 graden en het klinkt gek, maar dat voelt echt koel aan! Dat zou je niet zeggen he!

Boodschappen doen bij de buurtsuper

Met zo'n trolley wordt wandelen ineens nog leuk!

En dit is onze nieuwe boodschappentrolley, hij heeft 3 sets wieltjes zodat je er ook gemakkelijk mee de stoep of de trap op en af kunt!

Na het boodschappen doen als beloning lekker zwemmen!

Er is ook net zwemles bezig in het zwembad, met een Nederlandse zwemleraar! De kinderen willen blijven, ze willen niet terug naar het hotel. Dat is een heel goed teken natuurlijk, maar we moeten toch echt terug. Erik-Jan komt straks al weer terug van zijn werk en dan is wel de koelkast in Trevose Park gevuld, maar staat er in ons hotelappartement nog geen eten op tafel! Ai! We moeten nu echt gaan, anders is Erik-Jan nog eerder thuis dan wij. Maar de kinderen willen echt niet het water uit. Uiteindelijk kan ik ze het water uitlokken met wat drinken en koekjes en dan nemen we een taxi richting het hotel. Bij Bugis Junction stappen we uit en racen de supermarkt in. Broccoli, paprika, rijst en zalm voor de kinderen en sushi en sashimi voor Erik-Jan en mij. We wandelen terug naar het hotel, die trolleys komen echt goed van pas! Gauw water opzetten voor het eten en tafel dekken. En dan is Erik-Jan ook al thuis. We gaan eten en nog even Face-timen met Daniël, Loek, opa en oma, Peter, Annemiek en Sophie. Daarna gaan we nog even op pad op zoek naar stoeltjes voor op ons balkon. we gaan naar Turf City shopping mall. Dit is een voormalige paardenrenbaan met tribunes en stallen die zijn omgetoverd tot winkelcentrum met veel winkels en restaurants. De meeste winkels hier zijn tot 22:00 of 23:00 uur geopend, helaas niet de furniture-mall waar wij naar toe wilden. In de Giant Supermarkt hebben we toen maar de koelboxen voor de kinderen voor school gekocht. Bij de kassa stond er een gezin naast ons met blonde haren en diezelfde koelboxen.We vroegen of zij ook koelboxen voor de Hollandse School hadden gekocht en dat bleek het geval te zijn. Ook een Nederlandse gezin dat net aangekomen was en we raakten in gesprek. We zien elkaar zondag op de open dag van de Hollandse School. Terug in het hotel wachten we weer op de lift die ons naar de 22e verdieping moet brengen. Als wij op de begane grond zijn is die lift altijd net op de 22e en andersom. we zijn die lift echt zat. Er is er maar 1 en hij gaat niet zo snel. Er stapt iemand bij ons in de lift en we hebben het over de traagheid van de lift. Zegt die man dat er om de hoek nog 2 liften zijn die veel sneller gaan! Tsja, dat soort dingen hoor je altijd net als je het niet meer nodig hebt! Morgen vertrekken we!

Woensdag 13 augustus 2014

Hebben we zo uitgekeken naar deze dag, verslapen we ons gewoon! We staan snel op en zijn nog net op tijd voor het ontbijt in het hotel! Na het ontbijt pakken we onze tassen in en laden alles in onze Toyota Wish (in mijn vorige blog noemde ik een Toyota Swing, maar manlief wees mij er op dat ik dit niet goed had vermeld en het is natuurlijk een heel groot verschil! (..??..) Bij aankomst in ons huis zetten we alle ramen open, gelukkig kunnen we de tuindeuren helemaal op zij schuiven en zetten we alle plafondventilatoren aan, al gauw waait er een lekker briesje door het hele huis. op deze manier heb je geen airco nodig. We pakken onze tassen uit en voelen ons echt thuis, hoewel er nog helemaal geen meubels zijn! De tijdelijke meubels zouden tussen 2 en 3 worden geleverd en de internetaansluiting van Starhub (soort Ziggo maar dan een staatsbedrijf) zou tussen 4 en 6 worden gedaan. Uiteindelijk komen de meubels tussen 4 en 5 en de techneut van Starhub om 5 uur. Iedereen trekt hier zijn schoenen (slippers) uit bij de deur. Binnenshuis loopt men hier allemaal op blote voeten, dus ook de mannen die met de meubels moesten sjouwen en de meneer van Starhub. Wij lopen inmiddels ook op blote voeten. We hebben een marmeren vloer en die voelt heerlijk koel aan je voeten. Om 6 uur staat eindelijk alles op zijn plek (bedden, eettafel met stoelen, zithoek, tv en tv-meubel) en hebben we internet en wifi!!!! Nu hebben we ook wel trek, ik maak snel spaghetti bolognaise en na de hele dag met ons billen op de grond te hebben gebivakkeerd is het goed toeven aan de eettafel.

Eerste maaltijd in Tevose Park, spaghetti bolognaise.

Onze lease-eethoek, marmeren vloer.

Dit is de 'family-room' met lease-bank en tv

Dit is de woonkamer met tuindeuren en overdekt balkon, daar achter is de tuin met terras en het zwembad.

Hier zie je onze lease-bank en lease-salontafel.

Master bedroom met lease-bed, nachtkastjes en dekbedovertrek van ikea (we slapen alleen onder een overtrek, dus de hoes, er zit geen dekbed in, te warm.)

Dit is de logeerkamer. Alle slaapkamers hebben mooie houten vloeren met een visgraat.

Slaapkamer Amélie met lease-bed en Ikea overtrek

Slaapkamer Ole met lease-bed en Ikea overtrek

Kennis gemaakt met de buurtjes. Ole en Ole!

Amélie zei: "Ik vind het hier fantastisch, ik ga hier niet meer weg!"

Home sweet home by night, het is al donker, kaarsjes aan!

De kinderen maken kennis met de buurkinderen en gaan nog even spelen in het speeltuintje, face-timen met opa en oma en daarna nog even zwemmen. Erik-Jan en ik drinken lekker een kopje oploskoffie, we hebben geen koffiemachine en ook geen suiker (even geleend bij de Nederlandse buren), ons koffiezetapparaat zit in de container, maar het smaakt best. Als het donker wordt doen we de kaarsjes aan. Wat hebben we het enorm getroffen met ons prachtige, fijne en ruime huis! We genieten echt en de kinderen zijn ook blij dat we nu echt een eigen plek hebben. We slapen alleen onder een dekbedovertrek dus zonder dekbed er in), dat is te warm en dan de ramen open en de plafondventilator aan. Amélie komt uit bed en zegt dat haar deken niet zwaar genoeg is, er zit niks in. Euh, we hebben geen dekbedden liefje, alleen een hoes. Ze wil toch iets zwaars over zich heen, dus vouwen we haar overtrek nog een keer dubbel en dan is het goed.
Ik vind het zo raar dat je hier alle ramen gewoon open kunt zetten en ook de lichten aan kunt laten zonder dat je last hebt van allerlei beestjes en ongedierte. Maar de makelaar heeft me verzekerd dat het kan en de buren doen het ook, dus het zal echt wel kunnen. Ik heb in ieder geval nog geen beestjes gespot tot nu toe!

Donderdag 14 augustus 2014

We hebben allemaal een beetje onrustig geslapen, Amélie heeft in ons bed geslapen en ik in Amélie's bed, met zijn drieën was het echt te warm. Ontbijt gemaakt, koffie gezet en de kinderen kijken nu tv. alles is in het Engels, maar ik heb nog geen klachten gehoord......(als het maar beweegt.) Ik begin net met het schrijven van deze blog als ik een raar geluid hoor. Het lijkt wel of er een wagentje rondrijdt met een megafoon, ik hoor een indringende toon, een soort alarm, maar ik zie niets en het geluid verdwijnt. Ik kijk uit het raam en kijk uit op de tennisbaan. Zojuist waren daar nog kindjes die tennisles hadden, waar zijn ze gebleven? Er is überhaupt niemand meer te zien buiten, net waren er ook nog mensen in het zwembad. Amélie was gaan zwemmen en komt het water uit, ze zegt omdat het regent. Dan hoor ik een heleboel lawaai, een geloei, alsof er een reusachtige bladblazer is aangezet. Ik kijk naar buiten en..... zie niets! Er hangt een enorme wolk rondom ons appartement. Ineens dringt tot me door dat dit de pestcontrol is, oftewel er hangt een enorme gifwolk rondom ons appartement en ik moet vliegensvlug alle ramen en deuren sluiten! In Singapore is het normaal dat 1x per week de pestcontrol langskomt, zodat je geen last hebt van slangen, muggen en ander ongedierte. Nu ik het gezien heb, begrijp ik ook waarom we inderdaad alle ramen en deuren gewoon open kunnen staan......! Het lijkt me zeer ongezond en het erge is dat er een mannetje is dat hier rondloopt met een soort bladblazer om dat spul in het rond te spuiten. Dat kan toch niet gezond voor hem zijn? Hij heeft een shirt met lange mouwen aan, een lange broek, handschoenen en een soort masker en een bril op zijn gezicht, maar zijn hoofd en hals zijn niet helemaal bedekt. Zie hier de foto's.

Pestcontrol (ongediertebestrijding)

Ik heb geen idee hoe lang het duurt voordat we weer naar buiten mogen en de ramen en deuren weer open kunnen doen, maar het duurde niet lang en toen begonnen de Singaporese kindjes al weer met hun tennisles.......
Voor de zekerheid houd ik de ramen en deuren nog even gesloten!