Cambodia

15 tot en met 22 oktober 2014

Herfstvakantie Cambodia

In de herfstvakantie hebben we een reis door Cambodja gemaakt. Thales gooide nog bijna roet in het eten, want Erik-Jan bleek op de maandag en dinsdag van de herfstvakantie T-days te hebben, waarbij zijn aanwezigheid verplicht was. Dat vond ik natuurlijk niet zo leuk, aangezien we ook geen zomervakantie hebben gevierd en de hele verhuizing naar Singapore toch behoorlijk wat energie heeft gekost de afgelopen maanden. Gelukkig had de school begrip voor onze situatie en mochten we Ole en Amelie 2 dagen van school halen, zodat we van woensdag tot woensdag op vakantie konden gaan (de laatste woensdag was toch al een vrije dag in verband met de nationale feestdag Deepavali, een Hindu feestdag.) We vertrokken woensdagochtend al vroeg met het vliegtuig vanuit Singapore. We vlogen op Phnom Penh, de hoofdstad van Cambodia. We hadden veel leuke tips gekregen van Harry en Mira, de wereldreizigers in de familie Essink. We werden door het hotel (The Frangipani Villa Hotels (Cambodia), locatie Royal Palace Phnom Penh) opgehaald van de luchthaven. 

We besloten lopend op weg te gaan en eerst ergens te gaan ontbijten. Het is hier een drukte van jewelste, je ziet weinig auto's en heel veel brommers en tuk-tuks en het lijkt een grote chaos, wonder boven wonder gebeurden er weinig ongelukken. De temperatuur is hoog, maar het is hier niet zo vochtig als in Singapore en dat bevalt heel goed! Na een lekker ontbijt hebben we het Royal Palace (Koninklijk paleis) bezocht.

Voor het Royal Palace

Op de achtergrond zie je ons hotel (het hoge witte gebouw)

Daarna hebben we een bezoek gebracht aan het National Musuem dat bekend staat om de beelden uit de Khmer cultuur. Met het oog op de kinderen hebben we besloten geen bezoek te brengen aan de killingfields en het museum over de Rode Khmer periode. Dit is te schokkend. Natuurlijk hebben we de kinderen wel verteld over deze afschuwelijke periode uit de Cambodiaanse geschiedenis.

National museum of Cambidia Phnom Penh

Offerandes gekocht in het National Museum

Na deze culturele onderdompeling waren de kinderen toe aan iets anders dus besloten we terug te gaan naar het hotel. Op het dakterras van het hotel is een prachtig zwembad en we hadden het helemaal voor ons alleen! Omdat we vanochtend al vroeg waren opgestaan en er 1 uur tijdsverschil is, zijn we allemaal in slaap gevallen op de heerlijke ligbedden. er stond een aangenaam windje en daardoor merkten we dus niet hoe fel de zon scheen..... allemaal verbrand!

Uitzicht vanuit hotel op het National Museum

Uitzicht vanuit het hotel op het National Museum en de Silver Pagoda

Uitzicht vanuit het hotel op de boulevard en de Tonle Sap rivier

Na het zwemmen was het tijd voor een ritje met de tuk-tuk, de kinderen vonden het geweldig en keken hun ogen uit. Wat een drukte en chaos. Voor Ole en Amelie was dit de eerste keer, buiten Singapore, in Azie. En Cambodia is niet te vergelijken met de cleanliness van Singapore!

Overal op straat hebben mensen een handeltje, vaak is hun brommer compleet verbouwd tot een kiosk, eetstalletje of winkeltje.

We gingen met de tuk-tuk naar Wat Phnom, een Boedistische tempel uit 1373 die op het hoogste punt in de stad is gebouwd.

Wat Phnom

Rondom de tempel was het een drukte van belang en iedereen probeerde ons iets te verkopen. We hadden lokaal geld (Riel) gepind, maar de mensen hier willen alleen maar US Dollars, dus het wordt nog lastig om van de Cambodiaanse Riel af te komen. Na ng een tochtje met gevaar voor eigen leven in de tuk-tuk te hebben gemaakt, gingen we terug naar het hotel om op nog iets te drinken op het dakterras van het hotel. We hadden een mooi uitzicht op de boulevard waar het wemelde van de lokale mensen die daar "rondhingen". De kinderen wilden graag even relaxen op de hotelkamer en een filmpje kijken op de Ipad.

Tante Mira had ons een goede tip gegeven voor een leuk restaurant the Foreign Correspondents' Club (FCC). Het ligt ongeveer schuin tegenover het hotel. Ook hier weer een mooi uitzicht vanaf het dakterras en de balkons. En we hebben heerlijk gegeten!

Foreign Correspondents' Club (FCC)

Uitzicht vanuit FCC

De volgende dag hadden we tickets gekocht en reisden we met een minibus van Phnom Penh naar Siem Reap. Dit was een hele belevenis. In de buurt vanPhnom Penh waren de wegen nog verhard, maar al snel reden we alleen nog maar op onverharde wegen, vol kuilen en hobbels. Nog een wonder dat we geen lekke band kregen. De reis duurde ongeveer 6 uur. Onderweg hebben we onze ogen uitgekeken. Wat een andere wereld. Wat leven de mensen hier eenvoudig en zonder luxe. Op de meeste plekken is geen elektriciteit of waterleiding!

Uitzicht vanuit de bus van Phnom Penh naar Siem Reap.

Overal waar je komt is handel

Op de helft van de rit in Kompong Thom mochten we er even uit om te lunchen.

De minibus bracht ons tot aan de rand van Siem Reap, van daaruit namen we een tuk-tuk naar ons hotel: Siddharta Boutique Hotel. Ook dit was weer een prachtig hotel.

Uitzicht op het zwembad

Ons zitje op de veranda

We hebben heerlijk gegeten in het hotel en nog wat gezwommen en 's avonds toen de kinderen sliepen hebben wij nog fijn wat gelezen op onze veranda.
De volgende dag betaalden we US$15 en werden we de hele dag en avond door onze chauffeur Che met de tuk-tuk rondgereden.

een heel gezin op de brommer, kind in het midden

Siem Reap is bekend vanwege de tempels van Angkor (Angkor Wat, het grootste religieuze monument ter wereld oorspronkelijk opgedragen aan de Hindugod Vishnu) en was de hoofdstad van het oude Khmer imperium. Angkor Wat wordt ook wel het achtste wereldwonder genoemd. In de periode 802 tot 1432 was dit de hoofdstad, het politieke en religieuze hart van het Khmer imperium. Dus bijna 6 eeuwen lang! Het hele complex is ongeveer 200 km2 groot, bevat ongeveer 70 tempels, tombes en ruïnes en is gelegen tussen 2 water resservoirs. Na 1432 is het complex in vergetelheid geraakt en terug veroverd door de jungle. Na een aantal veroveringen en plunderingen door het koninkrijk Ayutthaya (Thailand) besloten de Cambodjaanse koningen in de 15e eeuw het gebied te ontruimen en de bevolking te verhuizen naar het gebied rondom het huidige Phnom Penh. Angkor raakte ontvolkt, tot de Franse "ontdekking" van de stad in de 19e eeuw. Pas rond 1900 stuitte een Franse expeditie (Cambodja was toen een onderdeel van de Unie van Indochina) op het gigantische complex. Onze tuk-tuk chauffeur Che bracht ons naar de vele tempels.

En ook hier weer overal kleine "op de brommerwinkeltjes"

Een van de 54 torens van De Bayon, versierd met mysterieus glimlachende gezichten

Ole en Amelie vonden deze tempel het mooist vanwege de vele gangen

De Bayon

Angkor Thom

Hoeveel mensen passen er in een busje?

lunch uit een koksnoot

Na de lunch even uitrusten (deze hangmatten zijn eigenlijk bedoeld voor de tuk-tuk chauffeurs!)

Wat Ta Prohm, een van de bekendste en meest mysterieuze tempels, overwoekerd door de jungle

Waterfall tree bij Wat Ta Phrom

Wat Ta Phrom is bekend geworden van de film Lara Croft Tomb Raider

Na al deze culturele indrukken was het tijd om lekker te luieren en te zwemmen bij het hotel.
Che bracht ons terug met de tuk-tuk en haalt ons later vanavond weer op om ons naar een restaurantje te brengen.

Amelie draagt voor het eerst van haar leven een paardenstaart!

's avonds in de tuk-tuk op weg naar het restaurant (Chanrey Tree). We aten de specialiteit  van het huis: roast chicken with honey, rice brandy, young jackfruit and lemongrass. Mmm!

de tuin van restaurant Chanrey Tree

De hele familie in de laadbak van de truck

of op een brommer...

De volgende dag gingen we met de tuk-tuk en Che naar de boten om een tocht te maken over de rivier naar het Tonle Sap meer (het grootste zoetwatermeer in Zuidoost Azie) en naar het drijvende dorp (floating village) van Kompong Phhluk.

Onderweg in de tuk tuk van Siem Rea richting het Tonle Sap meer

Zo leven de mensen hier, onverharde wegen, geen stromend water en elektriciteit en eenvoudige woningen

Dit is een benzinestation voor brommers!

benzinestation en winkeltje 

Hier vertrokken we met een bootje richting het meer en naar de floating village of Kompong Phhluk

Ole kijkt zijn ogen uit

Een familie die inkopen heeft gedaan

dit is de drijvende school van Kompong Phhluk

De lokale bevolking vond onze kinderen een bezienswaardigheid
met hun blonde haren, ze kwamen nieuwsgierig dichterbij

We namen een kleiner bootje om een kijkje te kunnen nemen in het flooded forest. Het was een heel laag, plat bootje en toen we er in wilden klimmen wiebelde het vervaarlijk. Een dorpsmeisje peddelde ons rond, er werd geen woord gesproken en het was doodstil, je hoorde alleen af en toe het geluid van de peddels in het water.

Daarna gingen we terug naar de iets grotere boot en voeren we het Tonle Sap meer op.
Ole mocht zelfs het roer overnemen en een stukje varen! Dat ging hartstikke goed! Stuurman Ole! (we hebben hier een filmpje van, maar die kan ik helaas niet uploaden)
Che vertelde waargebeurde verhalen over wat er met zijn familie was gebeurd in de tijd van de Rode Khmer. Erg droevige verhalen. Dit heeft heel veel indruk gemaakt op Ole.

Drijvende winkel

Ole en Amelie hebben hier snoepjes gekocht en deelden dit uit aan de kinderen van Kompong Phhluk. Dit en de verhalen van Che waren voor onze kinderen het hoogtepunt van de vakantie in Cambodja, dit heeft de meeste indruk op hen gemaakt. Al die kinderen die het snoep zagen en zich zonder zich te bedenken floep in hun bootjes sprongen om naar ons toe te komen! Sommigen zelfs in hun blootje!

De Hoofdstraat van Kompong Phhluk

kippenhok en varkensstal op palen op het water!

Even op de voorplecht zitten!
Maar niet te lang want het is heel erg warm in de zon!

De boottocht zit er op en we zijn weer terug bij de tuk-tuk van Che.
Amelie en Che zijn inmiddels goede vrienden geworden en
Che heeft zijn tuk -tuk "verkocht" aan Amelie.
Nu hebben we een nieuwe tuk-tuk chauffeur!

's avonds in pyama een hapje eten in het hotel

De volgende dag vertrokken we vanwege de warmte al weer vroeg met de tuk-tuk naar het tempelcomplex. Vandaag staat Angkor Wat op het programma. Dit is de ingang naar het complex. Ik moest een lange rok aan en mijn armen bedekken. Korte broek en blote schouders niet toegestaan.

the causeway to Angkor Wat

We hebben een gids genomen en hij heeft ons rondgeleid over het complex (en de familiekiekjes gemaakt)

the terrace of honour

de ingang naar Angkor Wat

Uitzicht op de 5 torens van Angkor Wat, weerspiegeld in het water

Ik wilde een foto maken van de monniken,
maar de monniken wilden een foto maken van Amelie!
Met haar blonde krulletjes en haar stralende lach
 is ze een echte bezienswaardigheid hier.
Veel Aziatische toeristen maken stiekem foto's van de kinderen.
Ze kunnen er wel om lachen en gaan vrolijk poseren.

Central Sanctuary, hier vind je veel boeddhabeelden,
die uiteindelijk de plaats van de Hindu-goden hebben ingenomen

Op de terugweg nog een uitstapje naar een andere tempel die op een eilandje in het water lag. We liepen er naar toe over een lange brug. Amelie was doodmoe en wilde niet meer de tuk-tuk uitkomen dus zij bleef bij Che. Toen we terugkwamen was ze al uit de tuk-tuk en grapjes aan het maken met de mensen die suikerriet-sap verkochten.

Ze had al heel veel suikerriet sap op en was aan het vechten met een suikerriet zwaard terwijl iedereen om haar moest lachen. Toen we even later verder reden met de tuk-tuk werd ze in een diepe slaap gewiegd met haar hoofd op mijn schoot, lekker meedeinend op de hobbels in de weg.

Onderweg kwamen we langs rijstvelden.

De volgende dag stond een uitstapje met de auto naar Banteay Srei en the Lost City of Mahendraparvata in Mount Kulen (Phnom Kulen) National Park op het programma. De weg er naar toe was echt de allerslechtste weg die we ooit hebben meegemaakt. Zoveel kuilen en gaten dat de bodem van de auto over de grond schraapte. Het was nota bene een privé weg waar we ook nog tol voor hadden betaald! Maar de regentijd zal de weg ook geen goed hebben gedaan. En Erik-Jan voegde er nog aan toe dat Che, onze chauffeur, beter tuk-tuk kan blijven rijden dan auto's! Het zal wel een samenloop van omstandigheden zijn geweest. Laten we het daar maar op houden.

Phnom Kulen is de heilige berg van Cambodia, er komen hier veel pelgrims/monniken naar toe. Er is een tempel, prachtig uitzicht vanaf de berg en een grote waterval waar je kan zwemmen. We beklommen de trappen naar de tempel en alle kinderen, zieken, lammen en blinden van de hele omgeving zaten daar langs de trappen te wachten op een aalmoes. Je kon een heel pakket bankbiljetten kopen en de kinderen mochten de biljetten uitdelen, maar ze werden er een beetje bang van, want er waren meer mensen dan bankbiljetten en iedereen dromde om hen heen om een biljet te kunnen bemachtigen. Amelie begreep ook niet waarom mensen geld achterlieten bij de Boedda, ze zou al het geld er het liefst weer uit hebben gehaald! (kijk eens naar haar gezicht op de foto!)

Omdat het officieel nog regenseizoen is hier in Cambodia, was de waterval woest en bruisend en kwam het water met een donderend kabaal naar beneden. Je kon elkaar niet verstaan en je werd kletsnat van het water dat als een douche in het rond spoot, met zoveel kracht dat het je letterlijk de adem benam! We gingen zwemmen bij de waterval maar er was een sterke stroming en de kinderen vonden het eng, al dat geraas en kabaal en de vele rotsen, dus zochten we iets verder stroomopwaarts een rustiger plekje op.

 

  

  

Boven aan de waterval 

  

Onderaan de waterval

Monniken badend bij de waterval

Amelie speelde met de kindjes uit het dorp

Uitzicht vanaf Mount Kulen

En op de terugweg een bezoek aan de laatste tempel van deze vakantie! 

De laatste avond in Siem Reap aten we Steamboat met Khmer spices, Steamboat is een soort kruising tussen gourmetten en fonduen. In het midden wordt het vlees (krokodil, bief, kip, vis) gebakken op een heet stuk van de plaat, het vocht stroomt naar beneden in de soep, waar ook de groentes in gekookt worden. Heel erg lekker!

  

Ole is een held, hij durft met zijn voeten in een bak met visjes die aan zijn voeten knabbelen! 

Hij had veel bekijks.

  

De volgende dag vlogen we met het vliegtuig van Siem Reap terug naar Phnom Penh. Het is maar 20 minuten vliegen! En dan te bedenken dat we op de heenweg meer dan 6 uur hebben gereden!

De laatste keer borrelen en een potje kaarten op het dakterras van het hotel in Phnom Penh. Vanavond gaan we nog een laatst keer eten bij FCC Phnom Penh. Het regent al de hele dag. Dat klopt ook wel want officieel is het nog regentijd hier in Cambodia. Het is dan ook laagseizoen. We hebben de afgelopen week echt wel geluk gehad met het weer. Het was warm en droog, behalve vandaag. Het had ook de hele week slecht weer kunnen zijn, dus we hebben echt geboft!

We hebben een heerlijke vakantie gehad in Cambodia. Er is heel veel mooie cultuur, prachtige natuur, lekker eten, mooie hotels, vriendelijke mensen en lekker weer. En nu is het tijd om terug te gaan naar Singapore en dat voelt al als thuis! En dat is een goed teken!