Een goede buur!

Vrijdag 5 oktober 2014

De kinderen zijn naar school en Erik-Jan is naar zijn werk, ik ben druk bezig met het ordenen en inrichten van ons huis. Alle dozen zijn dan wel uitgepakt, maar dat wil nog niet zeggen dat alles ook op de goede plek staat. Ineens staat Angeline, mijn Chinees-Singaporese buurvrouw in mijn woonkamer. Ze komt haar hulp aanbieden, want ze kan zich voorstellen dat ik erg veel te doen heb.
Maar eerst gaan we lunchen, ze heeft allemaal lekkere dingen voor me klaargemaakt en meegenomen.

Angeline en ik

Dit is het begin van een nieuwe vriendschap. Wat ik wel lastig vind is dat ik me in het Engels toch niet helemaal zo goed kan indrukken als in het Nederlands en ik voel me daardoor een beetje bot en onnozel overkomen, maar ze lijkt het niet erg te vinden. Angeline heeft eerder als expat in Hongkong gewoond, dus ze weet hoe het is om ergens helemaal nieuw te moeten beginnen. Daarom biedt ze aan me met van alles te helpen. Het helpt ook erg dat ze Chinees spreekt, als zij er bij is durft niemand mij te bedonderen (op de wetmarket bijvoorbeeld), in rap Chinees bemoeit ze zich er mee en alles is in orde. Ze neemt me mee de stad in, laat me zien waar de bushalte is, welke bussen ik kan nemen (het is maar 4 haltes naar Orchard, Citycenter en winkelparadijs en grijp elke kans aan om maar niet met de auto weg te hoeven en te moeten parkeren....), waar ik moet uitstappen, welke bushalte ik moet nemen om weer in te stappen (je zou denken gewoon aan de overkant van de straat, maar op Orchard vond ik aan de overkant maar geen bushalte, niet zo gek, want het is een eenrichtingsstraat maar dat had ik natuurlijk weer niet in de gaten....), hoe en waar  ik mijn OVkaart kan opladen, waar het postkantoor is, waar het winkelcentrum zit, ze wijst me de beste en de leukste winkels op Orchard, de Japanse 2-dollarwinkel,waar de best verborgen taxistandplaatsen zijn (op de geijkte standplaatsen voor de winkels staat altijd een hele lange rij, ze zijn hier dol op "Que-uen"), ze neemt me mee naar de wetmarket, ze zet OV-apps op mijn telefoon, als ik weer eens verdwaald ben ergens in de stad en niet welke bus ik moet nemen om weer thuis te komen bel ik Angeline en ze loodst me weer naar huis. Ze is zoals bijna iedereen in Singapore opgegroeid met meerdere helpers thuis, zelf heeft ze er twee (!) en ze leert me alles wat er maar te leren valt over helpers (helper is een inwonende hulp.) Verder is ze erg energiek en heel kordaat, houdt ze erg van kletsen, lust graag een wijntje of iets anders en kan ze fantastisch koken en laat ze me graag de lekkerste dingen proeven die ze zelf heeft gemaakt (regelmatig schuift ze me iets lekkers achter de deur!) en last but not least: neemt ze mee naar de leukste restaurants en eettentjes. Zo zijn we samen naar het beste dimsum-restaurant van Singapore geweest en naar het beste Chinese Vegetarische restaurant in Singapore. Ik had het van te voren niet gedacht, want ik hou wel van vlees, maar het eten was echt heel erg lekker en alles was zo gemaakt dat het er uit zag als een kadootje!

Menukaart voor de beste DimSum in Singapore

 

 

 

 

springrolls

dry chicken laksa

vegetarische sate

vegetarische curry

krokant taartje met knapperige groente en noten

een soort gourmetten (op een hotplate) bij een Pepper lunch (keten)

Din Tai Fung is ook een bekende keten, bekend om de dimsum

Singapore is een walhalla als je van lekker eten houdt, het kan altijd en overal

Angeline nodigde ons gezin ook uit voor het eerste verjaardagsfeest van haar dochtertje Aurora. Een eerste verjaardag is hier echt heel bijzonder en wordt enorm groots gevierd, bijna zoals een bruiloft. De taart is net zo duur als een bruidstaart, er komt een fotograaf, er was een groot buffet met allemaal lekker eten en drinken en er was een springkussen, een ballonnenclown, een meisje dat alle kindjes heel mooi ging schminken, prachtige ballonnen en noem maar op. We vonden het erg bijzonder dat we hier bij mochten zijn. Natuurlijk hadden we met veel precisie een kado gekocht. Ik wist al dat het kado op een kadotafel terecht zou komen, het wordt hier niet uitgepakt, en ik had in de winkel gezegd dat ik een kadootje zocht voor een eerste verjaardag van een Chinees-Singaporees meisje. De verkoopster was zelf ook Chinese en kon me precies aanraden wat een gebruikelijk kado zou zijn: een superlicht en mooi knuffeltje met een trekkoordje om het muziekje te laten spelen. Ik vond het een beetje kinderachtig, meer iets voor een kraamkado in plaats van voor een 1e verjaardag, maar ze verzekerde me dat ik hier mee goed zou zitten. Dus zo gezegd zo gedaan. Voor Savannah, Arora's zusje heb ik nog een heel mooi knipje met een strik uitgezocht en alles werd prachtig ingepakt, echt leuk om te geven. Af en toe krijgen we 's avonds onverwacht bezoek (Adam en Angeline) en dat is erg gezellig, als het zo doorgaat zijn we snel door onze wijnvoorraad heen, vooral Adam (Australier) weet er wel raad mee, hij weet de weg naar onze wijnkelder al zelf te vinden. Helaas voor ons gaan Adam en Angeline met hun gezin als expats naar Londen begin 2015. Maar tot die tijd laven we ons aan alle lekkere hapjes, gezelligheid en waardevolle tips. Zo nam Angeline me ook mee naar de uitverkoop op zijn Aziatisch bij een bekend warenhuis, alleen voor voor vaste klanten en keek ik mijn ogen uit, een soort 3 dwaze dagen maar dan in 1 dag, met lange zigzag-Efteling-achtige rijen voor de kassa's en lange rijen bij de taxi's. Wat een belevenis.

Adam en Aurora

Aurora, Adam, Angeline en Savannah

de taart

 

zelfgemaakte dimsum

door Angeline zelfgebakken taart

tiramisu

Container is gearriveerd!

donderdag 4 september 2014

Eindelijk is het dan zover, onze container is gearriveerd! Eerst werden alle gehuurde meubels weer opgehaald, zodat het huis weer helemaal leeg was.

Daarna werd de container onze straat ingereden. Een gek idee dat al onze spullen die eerst in Ootmarsum stonden, nu ineens hier in Singapore zijn! Omdat de container te groot is om het terrein van onze condo op te kunnen rijden, wordt alle overgeladen in kleine pick-up wagens. Wat me heel erg verbaasde, is dat de verhuizers hier in Singapore geen veiligheidskleding en schoenen met stalen neuzen dragen, maar blootsvoets hun werk deden! Omdat het hier in Azie gebruikelijk is om je schoenen uit te trekken als je een woning binnen gaat.

zie je die blote voeten?

gelukkig was het zegel nog in tact!

controlelijst verhuisdozen

Erik-Jan had vandaag vrij genomen om me bij te staan en hij besloot ineens om snel nog even op en neer naar Ikea te gaan om nog wat dingen te kopen die we nodig hadden, helaas zit een ongeluk in een klein hoekje en rijden we inmiddels al weer in een andere auto...Tsja, links rijden en invoegen op het moment dat de vrachtwagen voor je net onverwacht moet remmen voor een onoplettende voetganger, is ook wel pech hebben. Dus moest ik toch in mijn eentje het verhuisteam ontvangen.
Het was lang niet zo'n gezellige boel als met het Nederlandse verhuisteam van Grijpma. Hier werden geen grapjes gemaakt en er werd niet gekletst, maar er werd hard doorgewerkt.

Het Nederlandse verhuisteam heeft alle verhuisdozen genummerd en summier de inhoud van de doos vermeld. Meestal klopte dit. Bij summier moet je denken aan: keuken. Of: masterbedroom, dan heb je natuurlijk nog steeds geen idee wat er in de doos zit, maar dan weet je in ieder geval waar naar welke kamer de doos moet. De Singaporese verhuizers kwamen binnen met een doos, riepen in het Singlish een nummer en als ik geluk had verstond ik wat ze zeiden en kon ik dat nummer afvinken. Terwijl ik naarstig door de lijsten bladerde kwam de volgende doos er al aan en werd het volgende nummer al geroepen. " Sorry, what number did you say?" moest ik een aantal keren herhalen, want Singlish is niet mijn sterkste kant. Het klinkt een beetje als "suttytoe-la!" (oftewel:32). Godzijdank kwam Erik-Jan op dat moment terug, zodat we samen verder de lijst konden afvinken. Gelukkig is alles aangekomen, helaas wat schade aan onze eettafel, tuintafeltje, laktafeltjes, bed en een Iittala glas.
We missen slechts 2 dingen: een onderdeel van onze Bosch keukenmachine, helaas een essentieel onderdeel, namelijk een ronde schijf, opzetstuk, om messen in te doen voor het snijden van groente en ons Iittala broodmes dat bij de houten snijplank hoort. (Lau, ben jij toevallig nog zoiets tegengekomen en in een keukenkastje of laatje?) Maar toch goed dat verder alles goed aangekomen is! Gelukkig had ik het verhuisbedrijf ook gevraagd om alle dozen uit te pakken, zodat we dat niet zelf hoefden te doen, met 7 man gaat het toch sneller dan met zijn tweetjes, maar het grootste voordeel is dat ze dan ook meteen alle lege dozen weer mee terug kunnen nemen, zodat je die rommel allemaal mooi kwijt bent. Bovendien schijnen kakkerlakken zich bij voorkeur graag voort te planten in vochtig karton  (vocht is hier volop aanwezig) en laat ik daar nou net niet van houden!

Het was fijn dat Erik-Jan er ook bij was, want er moesten nog heel wat kasten gemonteerd worden en daar hebben de Aziaten niet zo veel kaas van gegeten, ze hadden geen idee en stonden ongelukkig naar alle onderdelen te kijken. Een Aziaat zal nooit toegeven dat hij iets niet weet, dus deden ze net alsof het al klaar was en zo hoorde en gingen verder met iets anders. Gelukkig heb ik een handige man die alles in een handomdraai gefikst heeft, met af en toe wat hulp van een van de verhuizers.

Buurvrouw Franka was zo lief om ons steeds van een kop koffie met een koek erbij te voorzien. Ole mocht uit school met Willemijn en Thomas mee en Amelie was bij Josephine en Franka. 's Avonds mochten we ook met ons vieren mee eten bij Franka, een warm gevoel om zo opgenomen te worden.

Die avond was er ook nog ouderavond op school, dus om 19 uur naar de Hollandse school. Druk dagje al met al. Erik-Jan bleef bij de kinderen. Tijdens de ouderavond belde hij me dat de slaapkamer van Amelie op slot zat en niet meer open kon. Amelie had zich er heel erg op verheugd om in haar eigen bed te slapen, ik had haar eigen dekbedovertrek en al haar knuffels er op gelegd, de kinderkamers waren helemaal klaar en zagen er gezellig uit, maar helaas, ze kon die eerste nacht niet in haar eigen kamertje slapen. Zo zielig! Toen we besloten om haar in ons bed te leggen, bleek ons bed nog vol te liggen met "rommel" en moesten we eerst nog gaan opruimen.... ze hadden wel de dozen uitgepakt, maar niet alles in de kasten geruimd. Ach, ook wel fijn om zelf te doen, hoewel de timing beter kon! Lekker slapen in ons eigen bed, met Amelie in het midden. De volgende dag is er een maanetje langs gekomen om het slot van de deur open te breken en te vervangen en kon Amelie ook fijn spelen in haar eigen kamer.

Ole's slaapkamer

Slaapkamer Amelie

logeerkamer

keuken

logeerkamer

familyroom en eetkamer

woonkamer

familyroom (speelkamer/tv-kamer)

de tuin met de fietsen nog ingepakt

woonkamer

De dozen in onze slaapkamer zijn uitgepakt,
alles is op het bed gelegd,
helaas kunnen we nog niet ons bedje induiken,
we zullen toch echt eerst zelf verder moeten opruimen!

keuken, de dozen zijn leeg, de kasten vol,
helaas staat het aanrecht ook nog vol, keuken te klein..

logeerkamer/studeerkamer

zithoek woonkamer, het begint er al op te lijken!

eethoek en onze eigen schilderijtjes aan de muur (herken je ze nog Janneke?)