Container is gearriveerd!

donderdag 4 september 2014

Eindelijk is het dan zover, onze container is gearriveerd! Eerst werden alle gehuurde meubels weer opgehaald, zodat het huis weer helemaal leeg was.

Daarna werd de container onze straat ingereden. Een gek idee dat al onze spullen die eerst in Ootmarsum stonden, nu ineens hier in Singapore zijn! Omdat de container te groot is om het terrein van onze condo op te kunnen rijden, wordt alle overgeladen in kleine pick-up wagens. Wat me heel erg verbaasde, is dat de verhuizers hier in Singapore geen veiligheidskleding en schoenen met stalen neuzen dragen, maar blootsvoets hun werk deden! Omdat het hier in Azie gebruikelijk is om je schoenen uit te trekken als je een woning binnen gaat.

zie je die blote voeten?

gelukkig was het zegel nog in tact!

controlelijst verhuisdozen

Erik-Jan had vandaag vrij genomen om me bij te staan en hij besloot ineens om snel nog even op en neer naar Ikea te gaan om nog wat dingen te kopen die we nodig hadden, helaas zit een ongeluk in een klein hoekje en rijden we inmiddels al weer in een andere auto...Tsja, links rijden en invoegen op het moment dat de vrachtwagen voor je net onverwacht moet remmen voor een onoplettende voetganger, is ook wel pech hebben. Dus moest ik toch in mijn eentje het verhuisteam ontvangen.
Het was lang niet zo'n gezellige boel als met het Nederlandse verhuisteam van Grijpma. Hier werden geen grapjes gemaakt en er werd niet gekletst, maar er werd hard doorgewerkt.

Het Nederlandse verhuisteam heeft alle verhuisdozen genummerd en summier de inhoud van de doos vermeld. Meestal klopte dit. Bij summier moet je denken aan: keuken. Of: masterbedroom, dan heb je natuurlijk nog steeds geen idee wat er in de doos zit, maar dan weet je in ieder geval waar naar welke kamer de doos moet. De Singaporese verhuizers kwamen binnen met een doos, riepen in het Singlish een nummer en als ik geluk had verstond ik wat ze zeiden en kon ik dat nummer afvinken. Terwijl ik naarstig door de lijsten bladerde kwam de volgende doos er al aan en werd het volgende nummer al geroepen. " Sorry, what number did you say?" moest ik een aantal keren herhalen, want Singlish is niet mijn sterkste kant. Het klinkt een beetje als "suttytoe-la!" (oftewel:32). Godzijdank kwam Erik-Jan op dat moment terug, zodat we samen verder de lijst konden afvinken. Gelukkig is alles aangekomen, helaas wat schade aan onze eettafel, tuintafeltje, laktafeltjes, bed en een Iittala glas.
We missen slechts 2 dingen: een onderdeel van onze Bosch keukenmachine, helaas een essentieel onderdeel, namelijk een ronde schijf, opzetstuk, om messen in te doen voor het snijden van groente en ons Iittala broodmes dat bij de houten snijplank hoort. (Lau, ben jij toevallig nog zoiets tegengekomen en in een keukenkastje of laatje?) Maar toch goed dat verder alles goed aangekomen is! Gelukkig had ik het verhuisbedrijf ook gevraagd om alle dozen uit te pakken, zodat we dat niet zelf hoefden te doen, met 7 man gaat het toch sneller dan met zijn tweetjes, maar het grootste voordeel is dat ze dan ook meteen alle lege dozen weer mee terug kunnen nemen, zodat je die rommel allemaal mooi kwijt bent. Bovendien schijnen kakkerlakken zich bij voorkeur graag voort te planten in vochtig karton  (vocht is hier volop aanwezig) en laat ik daar nou net niet van houden!

Het was fijn dat Erik-Jan er ook bij was, want er moesten nog heel wat kasten gemonteerd worden en daar hebben de Aziaten niet zo veel kaas van gegeten, ze hadden geen idee en stonden ongelukkig naar alle onderdelen te kijken. Een Aziaat zal nooit toegeven dat hij iets niet weet, dus deden ze net alsof het al klaar was en zo hoorde en gingen verder met iets anders. Gelukkig heb ik een handige man die alles in een handomdraai gefikst heeft, met af en toe wat hulp van een van de verhuizers.

Buurvrouw Franka was zo lief om ons steeds van een kop koffie met een koek erbij te voorzien. Ole mocht uit school met Willemijn en Thomas mee en Amelie was bij Josephine en Franka. 's Avonds mochten we ook met ons vieren mee eten bij Franka, een warm gevoel om zo opgenomen te worden.

Die avond was er ook nog ouderavond op school, dus om 19 uur naar de Hollandse school. Druk dagje al met al. Erik-Jan bleef bij de kinderen. Tijdens de ouderavond belde hij me dat de slaapkamer van Amelie op slot zat en niet meer open kon. Amelie had zich er heel erg op verheugd om in haar eigen bed te slapen, ik had haar eigen dekbedovertrek en al haar knuffels er op gelegd, de kinderkamers waren helemaal klaar en zagen er gezellig uit, maar helaas, ze kon die eerste nacht niet in haar eigen kamertje slapen. Zo zielig! Toen we besloten om haar in ons bed te leggen, bleek ons bed nog vol te liggen met "rommel" en moesten we eerst nog gaan opruimen.... ze hadden wel de dozen uitgepakt, maar niet alles in de kasten geruimd. Ach, ook wel fijn om zelf te doen, hoewel de timing beter kon! Lekker slapen in ons eigen bed, met Amelie in het midden. De volgende dag is er een maanetje langs gekomen om het slot van de deur open te breken en te vervangen en kon Amelie ook fijn spelen in haar eigen kamer.

Ole's slaapkamer

Slaapkamer Amelie

logeerkamer

keuken

logeerkamer

familyroom en eetkamer

woonkamer

familyroom (speelkamer/tv-kamer)

de tuin met de fietsen nog ingepakt

woonkamer

De dozen in onze slaapkamer zijn uitgepakt,
alles is op het bed gelegd,
helaas kunnen we nog niet ons bedje induiken,
we zullen toch echt eerst zelf verder moeten opruimen!

keuken, de dozen zijn leeg, de kasten vol,
helaas staat het aanrecht ook nog vol, keuken te klein..

logeerkamer/studeerkamer

zithoek woonkamer, het begint er al op te lijken!

eethoek en onze eigen schilderijtjes aan de muur (herken je ze nog Janneke?)